Stosy nie do zabicia

Maszynowe pozyskanie drewna zakłada układanie niezabitych stosów nieregularnych. Niestety często leśniczowie nakazują układanie stosów regularnych – zabitych palikami.

Do redakcji GAZETY LEŚNEJ coraz częściej napływają głosy oburzenia zulowców, którym leśniczowie nakazują układanie stosów regularnych, zabitych kołkami. Nie byłoby to dziwne zachowanie przy pozyskaniu ręcznym. Niestety taka sytuacja dotyczy coraz częściej drewna pozyskanego i zerwanego maszynowo. Spróbujmy przyjrzeć się bliżej tej sprawie.

Norma, a rzeczywistość
W sporze pomiędzy Lasami Państwowymi, a zulami najczęściej przytaczane są dwa akty prawne: norma PN-D-95000:2002/Az1:2005 oraz załącznik do zarządzenia nr 36. Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 20 kwietnia 2012 r. – czyli po prostu Instrukcja BHP przy wykonywaniu podstawowych prac z zakresu gospodarki leśnej.
Leśniczowie, zgodnie z podaną normą (pkt. 3.1.7), twierdzą że: „wyrzynki, wałki i szczapy powinny być ułożone w stosy zwykłe, krzyżowe lub kombinowane. Płaszczyzny stosu, dolna i górna powinny być poziome, natomiast czoła stosu równe i pionowe. Stosy układa się oddzielnie dla każdej grupy i rodzaju. (…)”