Dodaj do ulubionych

Samochód na gaz drzewny

Rozwiązania zasilania silników spalinowych gazem drzewnym sięgają okresu międzywojennego, a na czasy II wojny światowej przypadła kulminacja tej technologii.


Gaz drzewny (holzgas) jest gazem generatorowym produkowanym w procesie zgazowania z drewna w urządzeniu zwanym gazogeneratorem. Taki gaz składa się przede wszystkim z wodoru (około 20 proc.), tlenku węgla (około 20 proc.) i niewielkich ilości metanu oraz niepalnego azotu (około 50–60 proc.) a także dwutlenku węgla i pary wodnej, które powstają podczas jego spalania.

Paliwo to może być stosowane do zasilania gaźnikowych, czterosuwowych silników spalinowych. Twórcą instalacji był francuski inżynier Jacques Imbert, na którego cześć gazogenerator jest też nazywany generatorem Imberta.

Czym jest gaz generatorowy?
To palny gaz powstały w wyniku zgazowania paliwa stałego, np. węgla, drewna lub innej biomasy. Zgazowanie jest to proces polegający na przemianie paliwa stałego lub płynnego o dużej zawartości węgla w paliwo gazowe, w wyniku rozkładu termicznego w obecności kontrolowanej ilości powietrza lub pary wodnej. W trakcie procesu paliwo stałe lub płynne ulega częściowemu spaleniu. Gazogenerator, zwany inaczej czadnicą lub generatorem gazu drzewnego to urządzenie służące do produkcji gazu generatorowego (drzewnego) w procesie zgazowania.

Typowa instalacja do produkcji gazu generatorowego składa się z czterech podstawowych elementów: gazogeneratora, odpylacza, chłodnicy i filtra wtórnego. Od góry gazogeneratora ładowane było paliwo (drewno, węgiel kamienny, węgiel brunatny, węgiel drzewny, a niekiedy nawet torf) do szczelnego leja zasypowego. Wewnątrz gazogeneratora następowało jego zgazowanie.

Gorący i zanieczyszczony gaz opuszczający gazogenerator trafiał do odpylacza (osadnika) w celu usunięcia cząstek stałych, a następnie przemieszczany był do chłodnicy. W chłodnicy następowało obniżenie temperatury gazu oraz skroplenie pary wodnej oraz substancji smolistych. Kolejnym etapem przygotowania gazu było jego przejście przez filtr wtórny (powierzchniowy), w którym następowało oddzielenie pozostałych zanieczyszczeń. Oczyszczony gaz był mieszany z powietrzem i zasysany przez silnik.


W czasie II wojny światowej miał miejsce duży rozwój technologii zasilania silników spalinowych gazem generatorowym, produkowanym z drewna. Wynikało to z dużego zużycia benzyny na potrzeby prowadzenia działań wojennych, zwłaszcza przez broń pancerną i lotnictwo. Stąd na zapleczu frontu, w samochodach dostawczych i ciężarowych masowo stosowano zasilanie gazem drzewnym, rezerwując benzynę na potrzeby wojskowe. Za najlepsze uważano drewno bukowe, pocięte w sześcienne kostki o długości boku 4–5 cm.


Już przed wojną w Warszawie jeździło kilka autobusów miejskich produkcji niemieckiej firmy Büssing przystosowanych do spalania gazu drzewnego. Produkowano również pojazdy w kraju w Państwowych Zakładach Inżynierii w Warszawie, m.in. autobus PZInż 723 G z zamontowanym gazogeneratorem.
Na holzgas można było przerobić prawie każdy ówczesny samochód, wymagało to zamontowania generatora gazu przypominającego zewnętrznie bojler. W latach 1939–1942 produkowany był sportowy kabriolet Mercedes 170VG, zużywający ok. 15 kg drewna na 100 km przy możliwości zabrania jednorazowo 30 kg paliwa w postaci drewnianych klocków.


Zasilane gazem drzewnym były również ciężarówki Opel Blitz. Były to jedne z popularniejszych lekkich i średnich samochodów ciężarowych użytkowanych przez Wermacht w trakcie II Wojny Światowej.


W roku 1922 Automobile Club de France zorganizował rajd wytrzymałościowy dla ciężarówek napędzanych gazem drzewnym. Do pokonania była trasa około 120 kilometrów w czasie dwóch dni. Technologia rozwijała się tak szybko, że w roku następnym 1200 km trasę należało pokonać w przeciągu 12 dni. Trzytygodniowy rajd w roku 1925 liczył prawie 2100 kilometrów!


W tych imprezach startowały drużyny marek tak znanych, jak Berliet, Latil, Panhard
czy Renault. Początkowy entuzjazm malał jednak, w miarę jak ujawniały się niedoskonałości zasilania silników gazem generatorowym.

 

(...)

To jedynie fragment tekstu. Chcesz czytać całe teksty?  Zamów prenumeratę "Nowej Gazety Leśnej"!

WIĘCEJ



 




Dodano 15:49 25-10-2021


  


  


  


  


  


Subskrypcja

Zostań naszym subkskrybentem a powiadomimy Cię o każdej nowości na naszej stronie.


Reklama