Konferencja o współpracy LP i zule

Przedsiębiorcy leśni, naukowcy i leśnicy z LP dyskutowali o sytuacji branży leśnej podczas konferencji „Współpraca Lasy Państwowe – Przedsiębiorstwa Leśne – ocena i perspektywy na przyszłość”.

Spotkanie odbyło się w Olsztynie w dniach 5–6 grudnia 2023 r. Organizatorem była Katedra Leśnictwa i Ekologii Lasu Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego (UWM) w Olsztynie, współorganizatorami: Polski Związek Pracodawców Leśnych i Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Olsztynie. Patronat medialny sprawowała m.in. GAZETA LEŚNA i portal FIRMYLESNE.pl.

Rozdrobnienie i deprecjacja
Współpracy LP–zule daleko do doskonałości, a lista oczekiwań tych ostatnich wobec Lasów jest od lat ta sama: wypracowanie wieloletniej strategii dla branży usług leśnych, egzekwowanie zapisów umowy, rozwiązywanie umowy z nierzetelnymi firmami, dążenie do dużych firm leśnych. Takie postulaty zgłaszał w dyskusji Wojciech Szczotka, wiceprezes Stowarzyszenia Przedsiębiorców Leśnych.

Zdaniem Wojciecha Wójtowicza, prezesa Polskiego Związku Pracodawców Leśnych i Lucjana Długosiewicza, wiceprezesa PZPL, najważniejsze aktualne problemy zuli to: zmiany wielkości pakietów i zbyt małe pakiety, niezgodność katalogu prac leśnych ze standardem wykonawstwa prac leśnych, pakiety harwesterowe, brak kar dla nierzetelnych firm, brak waloryzacji stawek o inflację rzeczywistą w umowach wieloletnich, wykonywanie prze zule niektórych pracy za darmo, brak elektronicznego obiegu dokumentów.
Kolejne problemy to zbyt wiele sortymentów na jednej powierzchni, brak kumulowania pracy dla harwestera, kupowanie maszyn leśnych przez LP, brak kontroli zatrudnienia w zulach, firmy teczkowe, nadmiar 5 proc. przy papierówce.

Zdaniem Dariusza Rutkowskiego z UWM Lasy Państwowe nie tylko nie kreują profesjonalizacji rynku, a wręcz go sabotują. LP dążą do większej „konkurencyjności”, czyli zwiększenia liczby ofert na jeden pakiet, a robią to przez zmniejszanie tych pakietów, co prowadzi do rozdrobnienia sektora usług leśnych. Dla przykładu w RDLP w Gdańsku w roku 2021 było dwa razy więcej pakietów, niż w roku 2018.

Rutkowski podał, że mamy obecnie w Polsce ok. 4000 firm leśnych, które podpisują z LP umowy, do tego trzeba doliczyć szacunkowo ok. 3000 firm podwykonawczych. Jego zdaniem należy odrzucić wiarę w to, że wolny rynek ureguluje sytuację w branży usług leśnych.

– Przy stosowaniu prawa zamówień publicznych w czasie kontraktowania usług leśnych LP powinny się kierować potrzebą rozwoju zdrowej przedsiębiorczości Jeśli jest dla przykładu katalog kar umownych, to trzeba go stosować – podkreślił Łukasz Bąk, adwokat prowadzący cykl „Okiem prawnika” na portalu FIRMYLESNE.pl i w GAZECIE LEŚNEJ.

Z perspektywy zula, który przegrał przetarg istotne jest, by wobec jego konkurencji, jeśli jest to zasadne, zamawiający egzekwował zapisy umowy. Jeśli więc nadleśnictwo wymaga utrzymania przez cały rok określonego stanu zatrudnienia, to powinno to sprawdzać. Oczywiście narzędzia do tego są ograniczone, mówił mecenas, ale to nie powód, by tego zaniechać.

Narzekali zresztą nie tylko naukowcy i zulowcy. Maciej Ligocki, zastępca nadleśniczego w Spychowie, zauważył, że mamy w Polsce do czynienia z deprecjacją decyzyjności nadleśniczego. Dziś o tym, jak ma wyglądać płot grodzący uprawę leśną decyduje dokumentacja przysyłana w Warszawie, nadleśniczy nic nie może w tej kwestii zrobić.

Ligocki zapewniał przy tym, że w jego nadleśnictwie sprawdzane jest co kwartał czy zapisy umowy po stronie zula są spełnione. Dla usprawnienia organizacji pracy tworzony jest roczny harmonogram prac leśnych wspólnie wypracowany przez nadleśnictwo i zule.
– Wiadomo więc, kiedy i gdzie będzie potrzebna jaka maszyna. Nie zawsze to się udaje zastosować, bo sprzedaż drewna bywa nieprzewidywalna – podkreślał.

(...)

To jedynie fragment tekstu. Chcesz czytać całe teksty?  Zamów prenumeratę "Nowej Gazety Leśnej"!

WIĘCEJ