O konsorcjum słów kilka

W polskich przepisach konsorcjum, czyli zrzeszenie kilku podmiotów na określony czas nie jest odrębnie regulowane. Oznacza to, że konsorcja nie muszą być rejestrowe, posiadać własnej nazwy czy siedziby. Jego członkowie łączą swoje siły jedynie w określonym celu gospodarczym i na umówiony czas, ponieważ przedsięwzięcia, jakie wykonują, często są na tyle duże (kosztowne, potrzebujące dużych zasobów ludzkich i maszynowych), że pojedynczy podmiot nie byłby w stanie wykonać ich samodzielnie.
Skoro konsorcjum nie jest podmiotem gospodarczym, nie jest też podatnikiem CIT. Podatnikami będą za to jego członkowie i to oni musza płacić podatek dochodowy od zysków osiągniętych przez konsorcjum. Poza tym osoby tworzące spółkę mogą prowadzić swoją dotychczasową działalność niezależnie od zadań wykonywanych w konsorcjum.
Ustawa o CIT nie zawiera jednak żadnych regulacji określających zasady opodatkowania członków konsorcjum. Art. 5 ust. 1 ustawy o CIT precyzuje, że przychody ze wspólnej własności, przedsięwzięcia, wspólnego posiadania czy użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączą się z przychodami każdego wspólnika w równej części lub proporcjonalnie do posiadanych praw udziału.
Członkowie konsorcjum mogą więc rozliczać się na podstawie przyjętego w umowie procentowego udziału w przychodach i kosztach udziałowców lub na podstawie zakresu prac przypadających na poszczególne podmioty i związanego z tymi pracami wynagrodzenia kwotowego. W takim przypadku wydatki ponoszone na wykonanie pracy nie są przypisywane do każdego z podmiotów konsorcjum.